O NAS

 Historia powstania Pływalni Krytej w Bolesławcu


Zespół Miejskich Zakładów Kąpielowych w Bolesławcu powstał w dwóch etapach. Jako pierwszy zrealizowano budynek łaźni, dzięki wsparciu radcy finansowego Kesslera, który pokrył większość kosztów. Obiekt został otwarty dla publiczności w 1895 roku. Budynek odzwierciedlał zmiany zachodzące w architekturze w kon. XIX w., wynikające z poszukiwań kolejnego, po gotyku, stylu narodowego.
Budowlę zrealizowano w kostiumie stylowym tzw. „renesansu północnego”, o elewacjach z czerwonej cegły i detalu architektonicznym wykonanym z jasnego kamienia. Posiadała trójczłonową, zakomponowaną symetrycznie bryłę, której środkowa partia, dwukondygnacyjna zmezzaninem, dominowała nad jedno-kondygnacyjnymi skrzydłami. Płaskie dachy skrzydeł, w formie galerii osłoniętej pełną balustradą, pełniły rolę tarasów. Od stron pd. do obiektu przylegał niewielki ogród, otoczony wysokim opiętym lizenami murem ceglanym.
Obiekt wybudowano przy promenadzie miejskiej, założeniu parkowym typu ringowego, otaczającym centrum starego miasta, która powstała w latach 40. XIX w. w miejsce rozebranego systemu średniowiecznych murów obronnych. Promenada, umożliwiając swobodny rozwój miasta, stała się jednocześnie reprezentacyjnym jego obszarem, przy którym powstawały publiczne i prywatne budowle    najznaczniejsze dla XIX - wiecznego Bolesławca: teatr miejski, gmachy gimnazjum, muzeum i odeonu, liczne wille najznamienitszych mieszczan.

W drugim etapie do pn. strony istniejącego obiektu dostawiono budynek krytej pływalni. Rozbudowa była możliwa dzięki hojności jednego z mieszkańców Bolesławca – Maxa Taemmera. Zgodnie z jego życzeniem, w roku 1911 wdowa po nim Wilma Taemmer przekazała miastu 150 000 marek na wybudowanie basenu krytego i sali ćwiczeń. Inwestycję rozpoczęto w miesiącach letnich 1914 roku, włączając w kompleks półokrągłą basztę łupinową z koń. XV w., należącą do średniowiecznego systemu murów obronnych (przylega do zach. elewacji). Prace zakończono rok później. Nowy człon, o formach wykazujących wyraźny wpływ architektury modernistycznej, mieścił salę do ćwiczeń rehabilitacyjnych, rzymską łaźnię parową oraz basen o wymiarach 20 x 10 m. Zastosowanie łuków żelbetowych pozwoliło na przeszklenie dużej partii dachu i bezpośrednie oświetlenie basenu.
Do dekoracji wnętrza użyto kafli ceramicznych o różnych odcieniach morskiej zieleni, dekorowanych ornamentem geometrycznym i motywem wolich oczu. Całość uzupełniał zespół rzeźb, podkreślających przeznaczenie obiektu, z których do dziś zachowały się jedynie owalne terakotowe plakiety, wyobrażające konika morskiego i kormorana oraz dwa piaskowcowe reliefy autorstwa pochodzącej z Bolesławca rzeźbiarki Jenny Bary-Doussin, między którymi znajdowała się tablica z inskrypcją: „Przybywajcie, śpieszcie do tego miejsca, / które przyjaciel wam przygotował, / abyście po wspaniałym pokrzepieniu, / pełni sił mogli dalej iść.” (tłum. A.B.-T.).

W latach 30 XX w. przebudowano elewację pd. starszej partii pd., przenosząc wejście główne na skrajną oś pn. tej partii i poprzedzając je cylindrycznym jednokondygnacyjnym wiatrołapem. W tym samym czasie dokonano przebudowy pn. skrzydła starszej partii (łaźni), dostosowując jego wnętrze do roli holu, poprzedzającego wejście na pływalnię. Zabudowano także tarasy na obu skrzydłach partii pd., podnosząc je o jedną kondygnację i zlikwidowano dziedziniec pd. W 1966 r. przebudowano system stropów w partii pd., likwidując przypory.

        W dniu 2 lipca 1975 roku Zarządzeniem Nr 7/75 Naczelnika Miasta Bolesławiec powołany został do życia Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Bolesławcu. Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Bolesławcu (MOSiR Bolesławiec) jest jednostką organizacyjną Gminy Miejskiej Bolesławiec.

Zadania
Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Bolesławcu

 

Podstawowym zadaniem Ośrodka jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb gminnej wspólnoty samorządowej w zakresie kultury fizycznej, w szczególności:
- prowadzenie działalności w zakresie sportu i rekreacji ruchowej,
- organizowanie zajęć, zawodów i imprez sportowo - rekreacyjnych,
- współpraca z instytucjami, takim jak: szkoły, placówki kulturalne, kluby sportowe,
- współpraca z miastami partnerskim,
- świadczenie usług turystycznych,
- tworzenie, utrzymywanie i udostępnianie bazy sportowo - rekreacyjnej,
- racjonalne gospodarowanie powierzonym mieniem w celu pozyskiwania środków na prowadzenie działalności statutowej,
- współdziałanie ze specjalistycznymi organizacjami ratowniczymi oraz innymi organizacjami ratowniczymi.